Centrum Kultury i Aktywności Lokalnej. Zobacz zwycięskie prace i komentarze jury |

– Centrum Kultury i Aktywności Lokalnej ma być okrętem flagowym osiedla Nowe Żerniki, a jedyny istniejący obiekt na tym dziewiczym terenie (dawny schron przeciwlotniczy zaprojektowany przez Richarda Konwiarza – przyp. red.) stał się niejako pretekstem do zorganizowania dwuetapowego konkursu architektonicznego – tłumaczy Piotr Fokczyński, główny architekt Wrocławia i jeden z sędziów sądu konkursowego.

W konkursie zostało złożonych 47 prac konkursowych. Osiem prac zostało zakwalifikowanych do II etapu.
Sąd Konkursowy zdecydował przyznać nagrody i wyróżnienia następującym zespołom.

Nagrody otrzymują:

I nagroda: praca nr 440000
CH+ ARCHITEKCI Wojciech Chrzanowski – Wrocław

Bardzo dojrzała i przemyślana praca. Nie epatuje niepotrzebnymi środkami wyrazu, wprowadzając jednocześnie bardzo subtelną interakcję pomiędzy starym/nowym, jasnym/ciemnym, pełnym/pustym, która wypełniona adekwatnym programem funkcjonalnym sprawia, że wszystko jest jasne i oczywiste w tej opowieści. Bardzo dobrze rozegrana kompozycyjnie i urbanistycznie, z rewelacyjnymi otwarciami i podkreśleniem obu ważnych osi.

Jury doceniło zwłaszcza dyspozycje przestrzenne i sposób powiązania różnych bloków funkcjonalnych, dające bogaty potencjał różnych zdarzeń i interakcji. A przy tym czyni obiekt w obiorze użytkowników dostępnym, egalitarnym i demokratycznym. Dokładnie takim jak kultura, którą ma upowszechniać i rozwijać w swych wnętrzach. Dodatkowo podkreśla tę cechę pełna dostępność dla wszystkich grup wiekowych i osób zazwyczaj wykluczonych z czynnego udziału w kulturze. Konsekwentne przeprowadzenie programu na niemal jednym poziomie prowokuje wręcz do ciągłej wymiany i fluktuacji myśli i idei, co może tylko pozytywnie wpłynąć na poziom i jakość zdarzeń kulturalnych.

Dodatkowo tak skomponowany układ funkcji może mieć silne działanie integracyjne, co nie jest bez znaczenia dla nowo budującej się społeczności osiedla. Wewnętrzne patio z wyraźnie wyartykułowanym ‘kubaturowo’ odbiciem gabarytu schronu, wnosi spore uatrakcyjnienie przestrzeni wewnętrznych, a także szereg nowych możliwości ekspozycyjnych czy scenograficznych. Potencjał tego obiektu jest odwrotnie proporcjonalny do ilości używanych środków wyrazu. Ulokowanie całego bloku funkcjonalnego z obustronnym doświetleniem, daje bardzo dobre warunki do pracy, prowokując jednocześnie do otwierania się działalności na zewnątrz i wciągania do gry otoczenia i odpoczywających w nim mieszkańców.

Dobór materiałów wykończeniowych i skrojone z nich wnętrza tylko podkreślają egalitarny charakter przybytku nie dając żadnej wątpliwości Jury, że praca ta najlepiej spełnia wszystkie podstawowe założenia.

II nagroda – praca nr 607208
PAG Pracownia Architektury Głowacki – Wrocław

Praca z grupy ‘wieżowej’. Jury było oczarowane, jakością architektury i siłą komunikatu przestrzennego. Jednocześnie doceniono trafność większości decyzji przestrzennych (na czele ze zlokalizowaniem sali widowiskowej na parterze schronu). Bardzo zgrabnie i z dużym wyczuciem wprowadzono dodatkową bryłę wkomponowaną w teren, obsługującą funkcjonalnie całość założenia. Decyzja ta pozwala na znaczne zredukowanie uciążliwości związanych z dostępem do funkcji, cały czas pozostawiając silne atuty rażenia prostym i czytelnym wyrazem przestrzennym.

Bardzo wysoko oceniono decyzje powiązania kompozycyjnego terenów zewnętrznych obiektu z projektowanymi osiami urbanistycznymi. Szczególna uwagę zwracał wielofunkcyjny pomost przerzucony nad efektownym rozlewiskiem wodnym, wprowadzający oś ‘bazarkową’ w samo epicentrum przyszłych zdarzeń kulturalnych.
Niemniej w ocenie Jury, spiętrzenie programu funkcjonalnego na kilku poziomach powoduje zarówno w użytkowaniu jak i w pośrednim, emocjonalnym odbiorze pewien dysonans z założeniami, finalnie przekierowując ostateczny wybór na inną filozofię działania.

Wyróżnienia otrzymują:

Wyróżnienie równorzędne – praca nr 902078
R 132 Architekci Dżafar Bajraszewski Piotr Steckiewicz – Warszawa

Praca bardzo odważna i wyrazista formalnie. Także bardzo innowacyjna w zakresie dyspozycji funkcjonalnych. Zdaniem Jury, bardzo dobrze wpisuje się w filozofię prowadzenia tego typu ośrodka kultury lokalnej. Bardzo dobrze ustawiona kompozycja architektoniczna z dominującą rolą istniejącego schronu i sekwencją poszczególnych funkcji rozsypanych na zasadzie ‘randomplay’.

Nie mniej zastrzeżenia Jury budzi sposób rozwiązania połączeń i otwarć pomiędzy poszczególnymi blokami funkcjonalnymi zawartymi w rozrzuconych na płycie box-ach z przestrzenią wspólną łagodnie opływającą całość. Szczególnie wątpliwości budzi odwrócenie niektórych z tych box’ów, mięsistym zapleczem technicznym do wewnętrznego atrium. Tu wychodzi lekka niespójność idei z realizacją. W zamian praca świetnie i bardzo konsekwentnie rozsypuje kolejne elementy funkcjonalne na zewnątrz, tworząc spójnie estetycznie i kompozycyjnie zagospodarowanie terenu wokół obiektu i buduje połączenie z główną osią obiektu.

Wyróżnienie równorzędne – praca nr 090909

WXCA Sp. z o.o. – Warszawa

Praca należąca do bardzo wyrazicie zdefiniowanej grupy, realizującej program za pomocą luźno rozmieszczonych bloków funkcjonalnych na wspólnej szynie urbanistyczno-architektonicznej.

Należy podziwiać niesamowitą konsekwencję w realizacji tego zamysłu oraz jakość jej przedstawienia za pomocą środków graficznych.

Jury, mimo zachwytu nad konsekwencją i odwagą formalną autorów, nie zostało do końca przekonane do rozwiązań, które w naszym klimacie mogą spowodować spore uciążliwości w użytkowaniu.

Niemniej potencjał, architektoniczna jakość i wyrafinowanie estetyczne pozwalają z pełną satysfakcją wyróżnić tę pracę na tle pozostałych.

Wyróżnienie równorzędne – praca nr 000030
81.WAW.PL Sp. z o.o. – Warszawa

Praca bardzo poprawna i wyważona zarówno w formie jak i propozycjach rozwiązań funkcjonalno-przestrzennych. Poprzez duży dziedziniec rozpięty pomiędzy dwoma blokami funkcjonalnymi daje zamawiającemu spory potencjał w organizacji wszelkiego rodzaju wydarzeń plenerowych, także luźno związanych z aktywnościami prowadzonymi w salach.

Z drugiej strony, odwrócenie pomieszczeń od dziedzińca i przedzielenie ich komunikacją i funkcjami o charakterze obsługującym, nie stanowi logicznej kontynuacji tego zamysłu. Zupełnie niezrozumiały jest sposób wchodzenia do obiektu i dość słabo rozwiązano obsługę sali widowiskowej. Za to czytelnie przedstawiono na schematach system działania obiektu w różnych konfiguracjach funkcjonalnych, co stanowi o sporym potencjale tego rozwiązania.

W wyrazie zewnętrznym w drugim etapie uzyskano tak oczekiwaną wyrazistość i spójność. Udało się bardzo subtelnie podkreślić główne osie kompozycyjne osiedla i wykorzystać retencjonowania wód opadowych dla efektownych rozwiązań przestrzennych.