Otwartość

Jednym z postulatów, jaki postawili przed sobą architekci jest zaprojektowanie osiedla, którego struktura ułatwiać będzie tworzenie lokalnych wspólnot. Dlatego też skala i układ zabudowy umożliwiać ma tworzenie niewielkich jednostek sąsiedzkich, skupionych w obrębie jednego fragmentu osiedla. Ulice, place, dziedzińce i podwórza zostały zaprojektowane w taki sposób, aby stworzyć czytelną gradację przestrzeni. Ogólnodostępne przestrzenie publiczne  został zlokalizowane w obrębie placów, skwerów, ulic, alejek itp, a kameralne przestrzenie między budynkami dedykowane są mniejszym sąsiedzkim grupom użytkowników jako przestrzenie półpubliczne. Wydzielone zostały także strefy przestrzeni prywatnej – przylegającej bezpośrednio do mieszkań. Ów podział osiągnięty został bez konieczności stosowania wysokich płotów oddzielających poszczególne strefy.
Wynika to z przekonania, że bezpieczeństwo znacznie lepiej niż płoty, druty i kamery, zapewnia poczucie przynależności do miejsca i grupy je zamieszkującej.