Dla postępowych projektantów zrzeszonych w śląskim oddziale Niemieckiego Werkbundu WuWA stała się niepowtarzalną możliwością prezentacji nowych poglądów na zagadnienie budownictwa mieszkaniowego. Wlatach 20. w niemieckich miastach brakowało mieszkań a warunki higieniczne panujące w przeludnionych śródmieściach były przerażające. Wrocław zajmował wówczas jedno z najwyższych miejsc w niechlubnym rankingu miasta o najgorszych warunkach życia.
Eksperymentalne budynki zaprojektowane na wystawę WuWA miały pokazać jak w prosty i tani sposób można zmienić tragiczną sytuację. Nowoczesne mieszkania, adresowane były do różnych odbiorców – od zamożnej klasy średniej po lokatorów o zdecydowanie niskich dochodach. Powstały budynki wielorodzinne – galeriowiec Heima i Kemptera, punktowiec Radinga, czy niezwykły dom –hotel przeznaczony dla osób samotnych i bezdzietnych małżeństw autorstwa Scharouna, domy jednorodzinne w zabudowie szeregowej, bliźniaki i okazałe wille. Wszystkie budynki stanęły swobodnie rozplanowane w otoczeniu zieleni, tak, aby każdy z lokatorów miał dostęp do światła słonecznego i świeżego powietrza.