Inspiracją dla organizatorów przedsięwzięcia była wystawa sprzed ponad osiemdziesięciu lat – Wohnung und Werkraum (WuWA), zorganizowana przez śląski oddział Werkbundu – jedna z ośmiu podobnych inicjatyw w Europie, zrealizowanych na przełomie lat 20. i 30. XX wieku. Zlokalizowane w rejonie ulicy Zielonego Dębu we Wrocławiu modelowe osiedle wzniesione w ramach wystawy WuWA, okazało się jednym z bardziej spektakularnych eksperymentów architektonicznych na świecie.
Zorganizowana przez architektów działających w ówczesnym Breslau ekspozycja składała się z wielkiej wystawy ulokowanej w Hali Stulecia i otaczających ją pawilonach oraz wzorcowego osiedla wzniesionego w rejonie ul. Zielonego Dębu. W projektowaniu osiedla brali udział najwybitniejsi architekci związani ze środowiskiem wrocławskiej awangardy – inicjatorem przedsięwzięcia był Heinrich Lauterbach, towarzyszyli mu architekci związani z wrocławską Akademią Sztuki i Rzemiosła Artystycznego Adolf Rading i Hans Scharoun, wśród pozostałych projektantów znaleźli się także inni wrocławscy projektanci – Theo Effenberger, Moritz Hadda, Ludwig Moshamer, Albert Heim i Paul Kempter, Emil Lange a także Paul Häusler i Gustaw Wolf.